Gecombineerde detectie van diarree bij honden(7-10 artikelen)

【Testdoel】
Canine Parvovirus (CPV) behoort tot het parvovirusgeslacht van de parvoviridae-familie en veroorzaakt ernstige infectieziekten bij honden. Er zijn over het algemeen twee klinische manifestaties: het hemorragische enteritis-type en het myocarditis-type, die beide de kenmerken hebben van hoge mortaliteit, sterke besmettelijkheid en een kort ziekteverloop, vooral bij jonge honden, met een hoger infectiepercentage en hogere mortaliteit.
Het Canine Coronavirus (CCV) behoort tot het geslacht coronavirus in de familie Coronaviridae en is een zeer schadelijke infectieziekte bij honden. De algemene klinische manifestaties waren symptomen van gastro-enteritis, met name braken, diarree en anorexia.
Canine rotavirus (CRV) behoort tot het geslacht Rotavirus van de familie Reoviridae. Het schaadt vooral pasgeboren honden en veroorzaakt acute infectieziekten die worden gekenmerkt door diarree.
Giardia (GIA) kan diarree veroorzaken bij honden, vooral jonge honden. Met het ouder worden en de toename van de immuniteit zullen de honden, hoewel ze het virus bij zich dragen, asymptomatisch lijken. Wanneer het aantal GIA echter een bepaald aantal bereikt, zal er nog steeds diarree optreden.
Helicobacterpylori (HP) is een gramnegatieve bacterie met een sterk overlevingsvermogen en kan overleven in de sterk zure omgeving van de maag. Door de aanwezigheid van HP kunnen honden risico lopen op diarree.
Daarom heeft betrouwbare en effectieve detectie een positieve leidende rol bij preventie, diagnose en behandeling.

【Detectieprincipe】
Dit product wordt gebruikt om het CPV/CCV/CRV/GIA/HP-gehalte in hondenuitwerpselen kwantitatief te detecteren door middel van fluorescentie-immunochromatografie. Het basisprincipe is dat het nitrocellulosemembraan gemarkeerd is met T- en C-lijnen, en dat de T-lijn bedekt is met antilichaam a dat specifiek het antigeen herkent. Het bindkussen wordt besproeid met een ander fluorescerend nanomateriaal, gelabeld antilichaam b, dat het antigeen specifiek kan herkennen. Het antilichaam in het monster bindt zich aan het nanomateriaal met het label antilichaam b en vormt een complex, dat zich vervolgens aan het T-lijn antilichaam A bindt om een ​​sandwichstructuur te vormen. Wanneer het excitatielicht wordt bestraald, zendt het nanomateriaal fluorescente signalen uit. De intensiteit van het signaal was positief gecorreleerd met de antigeenconcentratie in het monster.